Ve yine bir nisan ayı… Türk’ün son Başbuğu Alparslan Türkeş’in ardında hüzün uluyan gözü yaşlı Bozkurtlar bırakarak Hakk’a yürüdüğünden beri, Türk milliyetçileri için derdin ve hasretin simgesi olan ay.Sanki üstte mavi göklerin çöktüğü, altta yağız yerin delindiği, Türk’ün ilini,töresini bozmak isteyenlerin sevindiği, milyonlarca Ülkücünün,  ” Ey yücelerin yücesi Rabbim, Türk’ü sahipsiz bırakma” diyerek Cenab-ı Allah’a yakardığı,gözyaşlarının yüreklerden aktığı ve cümle Türk Dünyasının mateme büründüğü o kara günü bize yaşatan ay. Acısı ve özlemi yıllardır aynı tazelikte kalbimizde yaşayan, fikirleri,mücadelesi ve şahsiyeti ile bizlere ışık olmaya devam eden rahmetlik Başbuğumuz Alparslan…

Marjinal terimi iktisadi bir karşılığa sahip olsa da, siyasi karşılığı da bulunan bir kavramdır. Ancak, iktisat ilminde olduğu gibi terimsel değil, sıfat olarak siyasi bir karşılığa sahiptir. Aşırı, aykırı ya da uç gibi anlamlarıyla, siyaset dilinde kendine yer bulan marjinal kavramının Türkiye’de karşılığı yapılmak istenen unsur, Milliyetçi-Ülkücü Hareket ve onun mensupları olan Ülkücü Türk milliyetçileridir. Türk siyasetinde köklü bir geçmişe sahip olan bu durum, aslında Türk siyasi tarihinin, özellikle de siyaset sosyolojisi açısından en büyük garabetlerinden biridir. Elbette ki Milliyetçi-Ülkücü Harekete marjinal ithamının yapılmasının temelinde, Türk milliyetçiliği fikrinden duyulan rahatsızlık…