Toprak, insanı emer. İnsanı kendine katar. İnsan da toprağıyla anlam kazanır, bu anlamla da anlamlandırır. İnsanın toprakla münasebeti, ona kattıklarıyla mümkündür. İnsanın toprakla ortaklığı, duyguları iledir. Coğrafya’dan Vatan’a dönüşen öykümüz, insanın anlam ve değer öyküsüdür. Coğrafya, insanın anlamlandırmasıyla vatanlaşır. İnsanın doğduğu yer ile ölmek istediği yer arasındaki bağlantı, onun vatanını ve vatan tasavvurunu gösterir. Yahya Kemal’in Üsküp ve İstanbul’u gibi, Ahmet Hamdi’nin Beş Şehir’i gibi, Nevzat Kösoğlu’nun İspir’i gibi, Mitat Enç’in Antep’i, Emir Kalkan’ın Kayseri’si, Cengiz Dağcı’nın Kırım’ı, Orhan Okay’ın Balat’ı, Ahmet Yüksel Özemre’nin Üsküdar’ı gibi… Hepsinde dikkatimizi çeken, o…