Türkçem benim ses bayrağım diyor Fazıl Hüsnü Dağlarca. Son zamanlarda bayrağa yönelik münasebetsiz ithamlar, kabile dili diyebilecek kadar küçük görülen birtakım ifadeler sarf ediliyor. Basınımızın özgürlük teraneleri ardına saklanan bu şaklabanlar tirajı teraziye koyulsa değerinin çok üstünde gösterecek yerli(!) gazetelerde kalem oynattıkları malumunuzdur. Elbette camiamızın önde gelen münevverleri bu konu hakkında önceden olduğu gibi şimdi de hizmetini esirgemiyorlar. Onlar kadar olmasa da ilmimiz yettiğince bir iki kelam etmek isterim. Dil şuuru tarih şuuruyla paralel bir şekilde ilerler ve millet dediğimiz gerçeklik bu iki temel üzerinde varlığını devam ettirir. Müsvedde kalemlerin…

Büyük Türk Hükümdarı Timur Han, 1336 tarihinde Türkistan’ın Şehrisebz yakınındaki Hoca Ilgar köyünde doğdu. Annesinin adı Tekin Hatun olup, babasının adı Emir Turagay’dır. Cesur ve bilgili bir emir olan Turagay, Barlas aşiretinin reislerinden olup, aynı zamanda alimdir ve büyük evliya Emir Külal Hazretlerinin de talebesidir. Evliya ve alimlere karşı alakalı ve saygılı idi. Çağatay Hanını tahtan indiren emirler arasında idi. Oğlu Timur’u alimlerin evliyaların ve askeri komutanların eğitim ve terbiyesinde yetiştirdi. Babasının vefatından sonra emirler arsında çıkan geçimsizlik nedeniyle, meydana gelen kargaşa da, çevresinde çoğalan kuvvetleri ile Belh şehrini ele…

“O kadar köklü ve kuvvetli bir millî kültürümüz var ki, elbette kendisinden kopmaya çalışan çocuklarını bir gün hizaya çeker.” (Erol Güngör – Türk Kültürü ve Milliyetçilik)   Medeniyetimiz, binlerce yıldır nakış nakış örülen değerler manzumesinden teşekkül etmekte ve her bir evladı doğar doğmaz farkında olsun ya da olmasın bu değerlerin sorumluluğu ile donatılmaktadır. Tanpınar’ın dediği gibi: ‘’Bir vatanı olmak çok mesut bir mazhariyettir. Fakat onun mesuliyetlerine yükselmek şartıyla. Çünkü insan mesuliyettir.” Aynı mesuliyet duygusuna Nevzat Kösoğlu ise: ‘’Toplum içinde yaşayan herkes, medeniyetin gelişme yahut gerilemesinden sorumludur. Toplumun her ferdi, attığı…

Türk dünyasının en izbe köşelerinden biri, Türk dünyasının kabuk bağlamayan yarası; Doğu Türkistan. Şehirlerin büyük meydanlarında eşcinsel dönmelerin sloganlarla, pankartlarla eylem yapmasının meşru olduğu bu dünyada feryadı duyulmayan, akan kanı durmayan bir Türk Vatanı Doğu Türkistan. M.Ö. 300’lü yıllarının Hun hâkimiyetine dayanan Doğu Türkistan toprakları binlerce yıl Türk milletine bir çatı olmuştu. Bugün ise esaretin sembolü haline gelen Doğu Türkistan  Türkleri 1760’lı yıllardan buyana emperyalist Çin’in işgaline karşı sürekli  mücadele etmektedir. O yıllardan bu yana Çinliler Uygur Türklerine karşı Çinlileştirmeye yönelik çeşitli uygulamalarını devam ettirmektedir. Bir milleti yok edebilmek için…

Kıymetli okurlar, evvela rahmetli Banarlı’nın Fuzuli’nin Duası isimli yazısından bir bölüm ile başlayalım: ‘’Fuzuli, başka dillerin Türkçe’den üstün oluşuna tahammül edemeyen bir milli duygu içinde Türkçe’ye hizmet etmiştir: Ol sebepden Fârisî lâfz ile çokdur nazm kim  Nazm-ı nâzük Türk lâfzıyle igen düşvâr olur  Mende tevfîk olsa bû düşvârı âsan eylerem  Nevbahâr olgaç dikenden berg-i gül izhâr olur.   ‘Fârisî ile çok sayıda şiir söylenmesinin sebebi, Türk diliyle ince şiir söylemenin güç olmasındandır. Fakat Allah yardım ederse ben bu güçlüğü yeneceğim! İlkbahar geldiği zaman, kuru dikenlerden nasıl gül yaprakları çıkmaya başlarsa;…

Bir savaş düşünün. Toplumun farkında olmadığı bir savaş… Sinsice yol alan ve tehlikenin yok sayılacak kadar derinden yaklaştığı fikir sistemleri savaşının en hararetli günlerinde sizleri saygıyla selamlıyorum. İçimde biriktirdiklerim kâğıtla buluşmak isteyince böyle bir çalışma hâsıl oldu. Yazı tamamı ile şahsi fikir ve gözlemlerime dayanmaktadır. Yanlış ifadeler kullandıysam şimdiden özür diliyor, geri bildirimlerle doğrusunu aktarmanızı rica ediyorum. Kavramların insanda bıraktığı tesir önemli midir? Peki ya kavramların yanlış kullanılması insan hayatını gerçekten etkileyebilir mi? Yazının ortaya çıkmasına vesile olan temel soru budur efendim. Savaş kavramının topla tüfekle özdeşleştirilmesi sonucunda tehlike algımız…

1914’ün Ağustosunda patlak veren 1. Cihan Harbi şüphesiz birçok olaya zemin hazırlamıştır. Devletler arasında kutuplaşmalar çok önceden başlamış, Avrupa’nın iktisadi ve siyasi emelleri su yüzüne çıkmıştı. Tüm bunların ışığında menfaatler bloğu kuruldu. Harbe katılmama fikriyatında Osmanlı Devleti en nihayetinde Almanya’nın yanında harbe dahil oldu. Bir kıvılcım niteliğinde olan bu harp, Osmanlı Devleti’ni her anlamda yıpratmıştır. Cephelerde önemli zayiatlar verilmiş, tıbbiyeden ve mühendis mekteplerinden aydın sayılabilecek birçok Osmanlı genci cephelerde bırakılmıştır. Bu durum yeni rejimle beraber kurulan yeni devlet süresinde etkisini sancılı bir şekilde hissettirmişti. Harp sonuçta, yeni devletlerin kurulmasına yol…

İnsanlar, bitkisel hayata girince beyin fonksiyonları tamamen kaybolmuyor. Solunumları gerçekleşiyor fakat bilinçleri kapalı oluyor. Yaşıyor ama artık bakıma muhtaç halde bulunuyor. Yani, o insan artık hayatta ne var ne de yok denebilir. Sanırım bizlerde bitkisel hayattayız, hem de azımsanamayacak kadarımız… Her gün sosyal medya bataklığında, adeta “bu mecradan çıkmamak ve daha derine saplanmak” için debelenip duruyoruz, “kullanmayı bilmediğinde insanı yakıp kavuran bu cehennem” bizi biz olmaktan çıkarıyor, azalıyoruz, en nihayetinde eksiliyoruz bu mengenede… Ne acı! Ney bu sosyal medya? Bilinçli kullanılmadığında insanlarımızı kendi maşey ne birbiriyle iletişim kurduğu, düşüncelerini veya…